باز نوشته از وبلاگ کورمالی.
« خواندن ، خوردن است. ولی ما به شیوه خوردن خود ، بیشتر اعتنا میکنیم تا بشیوه خواندن خود.آنقدر باید خواند ، که عقل [این جا = خرد] میتواند خوب بجود و بگوارد و جذب و دفع کند. از این گذشته همانطور که ما هر چیزی را نمیخوریم و احترام به معده امان میگذاریم ، باید احترام به عقل [= خرد] خود و خوراکیهایش نیز بگذاریم. بویژه جویدن در خواندن ، مهمترین قسمت خواندنست. تا یک فکر را درست نجویده ایم نباید قورت بدهیم.و آنقدر باید بخوانیم که میتوانیم درست بجویم. اگر ما خواندهها را درست بجویم ، بسیار کم خواهیم خواند.معمولاً ما مانند پیرانی میمانیم که غذای فکری را نجویده قورت میدهیم ، و چون عقل [= خرد]ِ ما دیگر نمیتواند غذاهای نجویده و نپخته را بگوارد ، فقط غذاهای جویده و راحت الهضم را در درون عقل [= خرد]ِ خود میریزیم که بی…
بازدید از نوشته اصلی 207 واژه دیگر
نظر شما در مورد این نوشته چیست؟