« خانه تكانى و نوروز و كمكهاى مردانه ديدار با خواهر »
سالی که گذشت؛ فکر کنم چهار تا وبلاگ ساختم؛ تو هر کدوم یکی دو ماه نوشتم و بعد بستمشون؛ ثبات هم خوب چیزی هست که من ندارم 😦 مثلا یکی میاد یه چیزی کامنت میذاره تو وبلاگم؛ پاک همه چیو میزنه به دلم و میزنم وبلاگ رو میبندم 😐
کیکِ اسمارتیز هم داره D:
بخاطر كامنت وبلاگ رو نبند عزيزم، كامنت را پاك كن
ما بیشتر ممنونیم. باز بنویس. بیشتر بنویس.
ممنون پسر خاله جان، ولى خودت تازگيها كم مينويسى ؟
خودم هم ناراحتم از آپدیت نکردن بلاگم دختر خاله‌ی عزیز. این گوشزدت شاید وادارم کند باز بنویسم.
منتظرم
تبریک 🙂
خيلى هم ممنون 🙂
خیلی زود گذشت
عمر نازنينه كه مثل باد ميره
امسال میخوام آدم باشم و مثل آدم وبلاگ بنویسم؛ تا سال دیگه این موقع بهار؛ براش جشن تولد بگیرم :p یعنی میشه یه سال رو حرفم بمونم؟؟؟؟
بمون لطفاً، و بذار سال ديگه اين موقع بهت تبريك بگيم
تبریک!… هورا. حس خوبی وقتی سن وبلاگ بالامیرهف بر خلاف سن خود آدم. 🙂
ممنون ، درست ميگى ، هر چند روز تولد به هر حال قشنگه
شرمنده به جای ویرگول(،) ف خورد. 😦
از اون اسمارتیزا (اسمالتیزا) بدین به من:دی
همه ش مال تو من اسمارتيز تو كيك دوست ندارم 🙂
هووم پس همش شد مال خودم
نوش جان
تبریک میگم. امیدوارم هنر وبلاگ نویسی همیشه در زندگی شما جریان داشته باشه
ممنون از لطفت
>:بغل محکم<
😘
کم پیدا شدی اما !
تنبل شدم خيلى:(
در پایین مشخصات خود را پر کنید یا برای ورود روی یکی از نمادها کلیک کنید:
شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری WordPress.com خود هستید. ( خروج / تغییر حساب )
شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری Twitter خود هستید. ( خروج / تغییر حساب )
شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری Facebook خود هستید. ( خروج / تغییر حساب )
درحال اتصال به %s
دیدگاههای جدید را از طریق ایمیل به اطلاع من برسانید.
نوشتههای جدید را از طریق ایمیل به اطلاع من برسانید.
Δ
با تایپ ایمیلتون من را خوشحال کنید !!! خواهش میکنم ......
رایانشانی:
لطفا من را به خاطر داشته باشید
آواره ای در آمستردام 
سالی که گذشت؛ فکر کنم چهار تا وبلاگ ساختم؛ تو هر کدوم یکی دو ماه نوشتم و بعد بستمشون؛ ثبات هم خوب چیزی هست که من ندارم 😦
مثلا یکی میاد یه چیزی کامنت میذاره تو وبلاگم؛ پاک همه چیو میزنه به دلم و میزنم وبلاگ رو میبندم 😐
کیکِ اسمارتیز هم داره D:
بخاطر كامنت وبلاگ رو نبند عزيزم، كامنت را پاك كن
ما بیشتر ممنونیم. باز بنویس. بیشتر بنویس.
ممنون پسر خاله جان، ولى خودت تازگيها كم مينويسى ؟
خودم هم ناراحتم از آپدیت نکردن بلاگم دختر خاله‌ی عزیز. این گوشزدت شاید وادارم کند باز بنویسم.
منتظرم
تبریک 🙂
خيلى هم ممنون 🙂
خیلی زود گذشت
عمر نازنينه كه مثل باد ميره
امسال میخوام آدم باشم و مثل آدم وبلاگ بنویسم؛ تا سال دیگه این موقع بهار؛ براش جشن تولد بگیرم :p یعنی میشه یه سال رو حرفم بمونم؟؟؟؟
بمون لطفاً، و بذار سال ديگه اين موقع بهت تبريك بگيم
تبریک!… هورا.
حس خوبی وقتی سن وبلاگ بالامیرهف بر خلاف سن خود آدم. 🙂
ممنون ، درست ميگى ، هر چند روز تولد به هر حال قشنگه
شرمنده به جای ویرگول(،) ف خورد. 😦
از اون اسمارتیزا (اسمالتیزا) بدین به من:دی
همه ش مال تو من اسمارتيز تو كيك دوست ندارم 🙂
هووم پس همش شد مال خودم
نوش جان
تبریک میگم. امیدوارم هنر وبلاگ نویسی همیشه در زندگی شما جریان داشته باشه
ممنون از لطفت
>:بغل محکم<
😘
کم پیدا شدی اما !
تنبل شدم خيلى:(