دختركم تولدت مبارك، بيست و پنج ساله شدى و من همچنان دخترك خطابت ميكنم! گاهى از خودم ميپرسم كه تا كى قراره دخترك باشى؟
شايد تا زمانى كه اولين تصويرم از تو،
آن موجود كوچولوى كم موى پيچيده در پارچه ى سبزى باشد كه پرستار اتاق عمل نشانم داد، و من زير لب گفتم : » دختركم تولدت مبارك»
آواره ای در آمستردام 
🙂 مبارکه
😘
دوست ما تعریف می کرد که مادر زنش به دخترش گفته است که : ننه، یک زنگ به «بچ چم» بزن، خیلی وقته که صداشو نشنیدم.
می گفت: بهش گفتم عزیز، بچه ات الان چهل و چهار پنج سال دارد، چرا می گی بچه ام؟
جواب شنیده که: اون بچه ام هست اگرچه هشتاد سال داشته باشد!
.
دخترکم گفتن، هنوز شیرین تر است.
همينطوره! بيشتر احساس بچه ام رو به آدم ميده