سپاس

چقدر خوبه كه شروع به نوشتن تو اين وبلاگ كردم ، وقتى مينويسم خيلى سبك مى شم ، وقتى نوشته هام خونده ميشن سبكتر ؛ اينجا حس ميكنم تنها نيستم ، اينجا حس ميكنم هميشه هستن كسانى كه بتونم باهاشون درد دل كنم ، كسانى هستند كه دلداريم ميدن من حتى همراهى خواننده هاى خاموش را هم ميبينم ؛ و اين ها برام يه دنيا مى ارزه ؛ اينجا يه دنياست با يه عالمه دوست ، يه دنيا بى حرص و كينه و نگراني ؛ دوستانى كه بعضاً با نوشته هايشان ميشناسمشون و بعضى تنها با يك نام،
گروهى هم بى نام و خاموش ولى واقعى؛
چقدر خوبه كه اومدم و شروع كردم به نوشتن و خونده شدم و خوندم و اميد گرفتم ؛ تا كه بتونم ممنون باشم ؛